اصطبل : از آنجائی که اسب بیشتر اوقات شبانه روز را در اصطبل بسر می برد محل نگهداری او باید دارای شرایط زیر باشد :
- آفتابگیر باشد ، تا هم خود اسب و هم محیط اطراف او در معرض تابش نور
خورشید بوده و در معرض امراض ناشی از عدم تابش نور قرار نگیرد. اسب بطور
مداوم خود را تخلیه میکند و محیطی مناسب برای رشد و نمو میکروبها بوجود می
آورد و میکروب امراضی از قبیل کزاز در محیط آلوده اصطبلی بدون نور آفتاب ،
براحتی زندگی می کنند.
- دارای فضای کافی بوده تا اسب براحتی در آن گردش کرده و بخوابد و بلند
شود . اسبها در صورت احساس امنیت و داشتن فضای کافی براحتی می خوابند .
- حرارت ثابتی داشته باشد .
- دیوارهای آن از مصالحی ساخته شده باشد که در اثر سایش اندامهای اسب با آنها ،او را زخمی نکند .
- آخورها و کف آن قابل شستشو باشد و هر چند روز یکبار بخصوص آخورها ، تمیز
شوند . بستر نرم و پوشیده از کلش یا خاک اره باشد تا براحتی قابل حمل و
نقل بوده و هرچند روز یکبار تعویض شوند .
- درب و یا دربها به اندازه کافی فضا برای ورود و خروج اسب داشته باشند .
- حصارهای بین اتاقکها طوری تعبیه شوند که اسبها براحتی یکدیگر را دیده و از مصاحبت با یکدیگر لذت ببرند .
مزرعه ، پادوک یا مرتع: اسبها باید مدتی آزادانه در مرتع ، مزرعه ،
پادوکها رها باشند . گذشته از علف که غذای طبیعی اسب است ، وقت گذرانی در
محوطه باز به او آرامش می دهد . بعضی از اسبها به طور دائم آزاد هستند و
برخی به تناوب ، هفته ای یا ماهی را آزادانه سر می کنند . اسبهای درون
اصطبلی که تمام مدت هم زیر فشار کار هستند معمولا تعطیلات خود را در محوطه
آزاد می گذرانند . مهم نیست اسب چه مدت آزاد باشد ، مهم این است که
اطمینان داشته باشیم حصار محوطه ای که در آن رها شده ایمن است.
آنچه را که باید درفضای آزاد مد نظر داشت ، قبل از آنکه اسب را رها کنیم نکاتی زیر است :
حصار
دو نکته اساسی دررابطه با حصار وجود دارد ، اول اینکه به اسب آسیب نرساند
، دوم امکان فرار نداشته باشد . حصاری که به درستی تعبیه نشده است ، اسب
را به مخاطره انداخته ، به او آسیب هم می زند . هر حصار نا امنی ممکن است
باعث شود تا اسب با پریدن از روی آن ، شکستن آن یا فشار و پائین کشیدن آن
، فرار کند .
حصارهائی که پایه های عمودی و اتصال های افقی چوبی دارند
این نوع حصارها گرانترین و بهترین نوع حصار محسوب می شوند . در این نوع
حصارها دو یا سه نرده روی دو پایه نصب می شوند . این نوع حصارها پس از نصب
باید به درستی نگهداری شده و هر پایه یا نرده شکسته بلافاسله ترمیم و یا
جایگزین شود . چوب های این نوع حصار باید ایزوله شوند تا در مقابل هوا و
جویدن اسب مقاومت کنند.
پایه های چوبی و سیم:
هزینه این نوع حصارها کمتر است. ممکن است ردیف بالا را نرده چوبی استفاده کرد و یا سه یا چهار ردیف
سیم از روی هر پایه عبور داد . سیم ها باید به خوبی کشیده شده و روی هر یک
از پایه ها محکم شوند . ارتفاع سیم ردیف زیرین از زمین در حدود 45
سانتیمتر است تا اسب نتواند دست و پای خود را از زیر رد کرده و گیر بیفتد.
اگر ارتفاع سیم زیرین بیش از حد باشد ، ممکن است اسب سر خود را هم از زیر
آن رد کند .
حصار های الکتریکی:
این نوع حصارها بیشتر برای تفکیک استفاده می شود و زمانی کاربرد دارد که اسب از وجود آن آگاه بوده و به عملکرد آن پی ببرد .
در این نوع حصارها احتمال خطر برای انسان و بخصوص اطفال وجود دارد .
بهترین روش نمایان کردن چشم انداز آنست که در فواصلی علامتی از پارچه یا
پلاستیک به آن وصل می کنند .
درختچه
این نوع حصار باید به اندازه کافی انبوه باشد تا امکان فرار را از اسب
بگیرد و در عین حال باید در تعبیه درختچه هائی استفاده کرد که سمی نبوده و
تیغ و خار آنها اسب را به خطر نیاندازد . از این نوع حصارها بعنوان سرپناه
هم می توان استفاده کرد .
دیوار
عرض و ارتفاع این دیوارها باید طوری باشد که هم جلوی پریدن اسب از روی آنها را گرفته و هم در اثر لگد زدن نریزد .
حصارهای نامناسب عبارتند از :
حصارهای توری
این نوع حصارها اسب را ترغیب می کنند که دست یا پای خود را داخل آن فرو کرده و گیر بیفتد.
ویا حصارهائی که پایه های نرده مانند نوک تیز دارند و نرده های آن هم سیمی
است ، سرهای نوک تیز پایه های این نوع حصارها اسب را زخمی میکنند.
سیم خاردار
از این نوع حصارها در اغلب مراتع استفاده می شود . اگر اسب خود را برای
خاراندن به خارهای این سیم بمالد زخمی می شود . اگر از این نوع حصار
استفاده کردید باید از استحکام سیم ها بطور دائم اطمینان داشته باشید. سیم
ها باید محکم و کاملا کشیده شده باشند . اگر سیم از جای خود رها و آزاد
شود ، به دو ردست و پای اسب پیچیده و آن را به شدت زخمی می کند. اطراف
خارجی حصار هم باید بطور دائم مراقبت شود تا علوفه در دسترس اسب به هنگام
کشیدن سرش به بیرون برای چریدن آنها سمی نبوده و آسیب رسان هم نیستند. هر
نوع نارسائی در حصار باید به فوریت برطرف شود .
دروازه
دروازه باید به اندازه کافی عریض باشد تا اسب ها و خودروها یه راحتی از آن
عبور کنند و همواره در شرایط مناسب باشد تا در استفاده از آن به زحمت
نیفتیم . دروازه باید طوری تعبیه شود که انسانها به عبور از روی آن تشویق
نشوند . اینگونه دروازها گاهی از لولا و یا از جا در رفته غیر قابل
استفاده می شوند . چفت ها باید بالا و پائین تعبیه شود تا در لنگر
نیاندازد.
موقعیت قرار گرفتن درب ورودی برای دسترسی بسیار اهمیت دارد . درب ورودی که
رو به جاده ای پر رفت و آمد تعبیه شده چندان قابل توجه نیست . برای عبور و
مرور اسبها ایجاد خطر کرده و دزدی اسب را هم ساده تر می کند .
دسترسی به درب ورودی باید راحت ، ساده و دارای امنیت کافی باشد .
- آفتابگیر باشد ، تا هم خود اسب و هم محیط اطراف او در معرض تابش نور
خورشید بوده و در معرض امراض ناشی از عدم تابش نور قرار نگیرد. اسب بطور
مداوم خود را تخلیه میکند و محیطی مناسب برای رشد و نمو میکروبها بوجود می
آورد و میکروب امراضی از قبیل کزاز در محیط آلوده اصطبلی بدون نور آفتاب ،
براحتی زندگی می کنند.
- دارای فضای کافی بوده تا اسب براحتی در آن گردش کرده و بخوابد و بلند
شود . اسبها در صورت احساس امنیت و داشتن فضای کافی براحتی می خوابند .
- حرارت ثابتی داشته باشد .
- دیوارهای آن از مصالحی ساخته شده باشد که در اثر سایش اندامهای اسب با آنها ،او را زخمی نکند .
- آخورها و کف آن قابل شستشو باشد و هر چند روز یکبار بخصوص آخورها ، تمیز
شوند . بستر نرم و پوشیده از کلش یا خاک اره باشد تا براحتی قابل حمل و
نقل بوده و هرچند روز یکبار تعویض شوند .
- درب و یا دربها به اندازه کافی فضا برای ورود و خروج اسب داشته باشند .
- حصارهای بین اتاقکها طوری تعبیه شوند که اسبها براحتی یکدیگر را دیده و از مصاحبت با یکدیگر لذت ببرند .
مزرعه ، پادوک یا مرتع: اسبها باید مدتی آزادانه در مرتع ، مزرعه ،
پادوکها رها باشند . گذشته از علف که غذای طبیعی اسب است ، وقت گذرانی در
محوطه باز به او آرامش می دهد . بعضی از اسبها به طور دائم آزاد هستند و
برخی به تناوب ، هفته ای یا ماهی را آزادانه سر می کنند . اسبهای درون
اصطبلی که تمام مدت هم زیر فشار کار هستند معمولا تعطیلات خود را در محوطه
آزاد می گذرانند . مهم نیست اسب چه مدت آزاد باشد ، مهم این است که
اطمینان داشته باشیم حصار محوطه ای که در آن رها شده ایمن است.
آنچه را که باید درفضای آزاد مد نظر داشت ، قبل از آنکه اسب را رها کنیم نکاتی زیر است :
حصار
دو نکته اساسی دررابطه با حصار وجود دارد ، اول اینکه به اسب آسیب نرساند
، دوم امکان فرار نداشته باشد . حصاری که به درستی تعبیه نشده است ، اسب
را به مخاطره انداخته ، به او آسیب هم می زند . هر حصار نا امنی ممکن است
باعث شود تا اسب با پریدن از روی آن ، شکستن آن یا فشار و پائین کشیدن آن
، فرار کند .
حصارهائی که پایه های عمودی و اتصال های افقی چوبی دارند
این نوع حصارها گرانترین و بهترین نوع حصار محسوب می شوند . در این نوع
حصارها دو یا سه نرده روی دو پایه نصب می شوند . این نوع حصارها پس از نصب
باید به درستی نگهداری شده و هر پایه یا نرده شکسته بلافاسله ترمیم و یا
جایگزین شود . چوب های این نوع حصار باید ایزوله شوند تا در مقابل هوا و
جویدن اسب مقاومت کنند.
پایه های چوبی و سیم:
هزینه این نوع حصارها کمتر است. ممکن است ردیف بالا را نرده چوبی استفاده کرد و یا سه یا چهار ردیف
سیم از روی هر پایه عبور داد . سیم ها باید به خوبی کشیده شده و روی هر یک
از پایه ها محکم شوند . ارتفاع سیم ردیف زیرین از زمین در حدود 45
سانتیمتر است تا اسب نتواند دست و پای خود را از زیر رد کرده و گیر بیفتد.
اگر ارتفاع سیم زیرین بیش از حد باشد ، ممکن است اسب سر خود را هم از زیر
آن رد کند .
حصار های الکتریکی:
این نوع حصارها بیشتر برای تفکیک استفاده می شود و زمانی کاربرد دارد که اسب از وجود آن آگاه بوده و به عملکرد آن پی ببرد .
در این نوع حصارها احتمال خطر برای انسان و بخصوص اطفال وجود دارد .
بهترین روش نمایان کردن چشم انداز آنست که در فواصلی علامتی از پارچه یا
پلاستیک به آن وصل می کنند .
درختچه
این نوع حصار باید به اندازه کافی انبوه باشد تا امکان فرار را از اسب
بگیرد و در عین حال باید در تعبیه درختچه هائی استفاده کرد که سمی نبوده و
تیغ و خار آنها اسب را به خطر نیاندازد . از این نوع حصارها بعنوان سرپناه
هم می توان استفاده کرد .
دیوار
عرض و ارتفاع این دیوارها باید طوری باشد که هم جلوی پریدن اسب از روی آنها را گرفته و هم در اثر لگد زدن نریزد .
حصارهای نامناسب عبارتند از :
حصارهای توری
این نوع حصارها اسب را ترغیب می کنند که دست یا پای خود را داخل آن فرو کرده و گیر بیفتد.
ویا حصارهائی که پایه های نرده مانند نوک تیز دارند و نرده های آن هم سیمی
است ، سرهای نوک تیز پایه های این نوع حصارها اسب را زخمی میکنند.
سیم خاردار
از این نوع حصارها در اغلب مراتع استفاده می شود . اگر اسب خود را برای
خاراندن به خارهای این سیم بمالد زخمی می شود . اگر از این نوع حصار
استفاده کردید باید از استحکام سیم ها بطور دائم اطمینان داشته باشید. سیم
ها باید محکم و کاملا کشیده شده باشند . اگر سیم از جای خود رها و آزاد
شود ، به دو ردست و پای اسب پیچیده و آن را به شدت زخمی می کند. اطراف
خارجی حصار هم باید بطور دائم مراقبت شود تا علوفه در دسترس اسب به هنگام
کشیدن سرش به بیرون برای چریدن آنها سمی نبوده و آسیب رسان هم نیستند. هر
نوع نارسائی در حصار باید به فوریت برطرف شود .
دروازه
دروازه باید به اندازه کافی عریض باشد تا اسب ها و خودروها یه راحتی از آن
عبور کنند و همواره در شرایط مناسب باشد تا در استفاده از آن به زحمت
نیفتیم . دروازه باید طوری تعبیه شود که انسانها به عبور از روی آن تشویق
نشوند . اینگونه دروازها گاهی از لولا و یا از جا در رفته غیر قابل
استفاده می شوند . چفت ها باید بالا و پائین تعبیه شود تا در لنگر
نیاندازد.
موقعیت قرار گرفتن درب ورودی برای دسترسی بسیار اهمیت دارد . درب ورودی که
رو به جاده ای پر رفت و آمد تعبیه شده چندان قابل توجه نیست . برای عبور و
مرور اسبها ایجاد خطر کرده و دزدی اسب را هم ساده تر می کند .
دسترسی به درب ورودی باید راحت ، ساده و دارای امنیت کافی باشد .
