سفارش تبلیغ
صبا ویژن

89/3/3
12:49 عصر

نگهداری از اسب

بدست شهریار در دسته

اصطبل : از آنجائی که اسب بیشتر اوقات شبانه روز را در اصطبل بسر می برد محل نگهداری او باید دارای شرایط زیر باشد :
- آفتابگیر باشد ، تا هم خود اسب و هم محیط اطراف او در معرض تابش نور
خورشید بوده و در معرض امراض ناشی از عدم تابش نور قرار نگیرد. اسب بطور
مداوم خود را تخلیه میکند و محیطی مناسب برای رشد و نمو میکروبها بوجود می
آورد و میکروب امراضی از قبیل کزاز در محیط آلوده اصطبلی بدون نور آفتاب ،
براحتی زندگی می کنند.
- دارای فضای کافی بوده تا اسب براحتی در آن گردش کرده و بخوابد و بلند
شود . اسبها در صورت احساس امنیت و داشتن فضای کافی براحتی می خوابند .
- حرارت ثابتی داشته باشد .
- دیوارهای آن از مصالحی ساخته شده باشد که در اثر سایش اندامهای اسب با آنها ،او را زخمی نکند .
- آخورها و کف آن قابل شستشو باشد و هر چند روز یکبار بخصوص آخورها ، تمیز
شوند . بستر نرم و پوشیده از کلش یا خاک اره باشد تا براحتی قابل حمل و
نقل بوده و هرچند روز یکبار تعویض شوند .
- درب و یا دربها به اندازه کافی فضا برای ورود و خروج اسب داشته باشند .
- حصارهای بین اتاقکها طوری تعبیه شوند که اسبها براحتی یکدیگر را دیده و از مصاحبت با یکدیگر لذت ببرند .
مزرعه ، پادوک یا مرتع: اسبها باید مدتی آزادانه در مرتع ، مزرعه ،
پادوکها رها باشند . گذشته از علف که غذای طبیعی اسب است ، وقت گذرانی در
محوطه باز به او آرامش می دهد . بعضی از اسبها به طور دائم آزاد هستند و
برخی به تناوب ، هفته ای یا ماهی را آزادانه سر می کنند . اسبهای درون
اصطبلی که تمام مدت هم زیر فشار کار هستند معمولا تعطیلات خود را در محوطه
آزاد می گذرانند . مهم نیست اسب چه مدت آزاد باشد ، مهم این است که
اطمینان داشته باشیم حصار محوطه ای که در آن رها شده ایمن است.


آنچه را که باید درفضای آزاد مد نظر داشت ، قبل از آنکه اسب را رها کنیم نکاتی زیر است :

حصار
دو نکته اساسی دررابطه با حصار وجود دارد ، اول اینکه به اسب آسیب نرساند
، دوم امکان فرار نداشته باشد . حصاری که به درستی تعبیه نشده است ، اسب
را به مخاطره انداخته ، به او آسیب هم می زند . هر حصار نا امنی ممکن است
باعث شود تا اسب با پریدن از روی آن ، شکستن آن یا فشار و پائین کشیدن آن
، فرار کند .

حصارهائی که پایه های عمودی و اتصال های افقی چوبی دارند
این نوع حصارها گرانترین و بهترین نوع حصار محسوب می شوند . در این نوع
حصارها دو یا سه نرده روی دو پایه نصب می شوند . این نوع حصارها پس از نصب
باید به درستی نگهداری شده و هر پایه یا نرده شکسته بلافاسله ترمیم و یا
جایگزین شود . چوب های این نوع حصار باید ایزوله شوند تا در مقابل هوا و
جویدن اسب مقاومت کنند.

پایه های چوبی و سیم:
هزینه این نوع حصارها کمتر است. ممکن است ردیف بالا را نرده چوبی استفاده کرد و یا سه یا چهار ردیف
سیم از روی هر پایه عبور داد . سیم ها باید به خوبی کشیده شده و روی هر یک
از پایه ها محکم شوند . ارتفاع سیم ردیف زیرین از زمین در حدود 45
سانتیمتر است تا اسب نتواند دست و پای خود را از زیر رد کرده و گیر بیفتد.
اگر ارتفاع سیم زیرین بیش از حد باشد ، ممکن است اسب سر خود را هم از زیر
آن رد کند .

حصار های الکتریکی:
این نوع حصارها بیشتر برای تفکیک استفاده می شود و زمانی کاربرد دارد که اسب از وجود آن آگاه بوده و به عملکرد آن پی ببرد .
در این نوع حصارها احتمال خطر برای انسان و بخصوص اطفال وجود دارد .
بهترین روش نمایان کردن چشم انداز آنست که در فواصلی علامتی از پارچه یا
پلاستیک به آن وصل می کنند .

درختچه
این نوع حصار باید به اندازه کافی انبوه باشد تا امکان فرار را از اسب
بگیرد و در عین حال باید در تعبیه درختچه هائی استفاده کرد که سمی نبوده و
تیغ و خار آنها اسب را به خطر نیاندازد . از این نوع حصارها بعنوان سرپناه
هم می توان استفاده کرد .

دیوار
عرض و ارتفاع این دیوارها باید طوری باشد که هم جلوی پریدن اسب از روی آنها را گرفته و هم در اثر لگد زدن نریزد .

حصارهای نامناسب عبارتند از :

حصارهای توری
این نوع حصارها اسب را ترغیب می کنند که دست یا پای خود را داخل آن فرو کرده و گیر بیفتد.
ویا حصارهائی که پایه های نرده مانند نوک تیز دارند و نرده های آن هم سیمی
است ، سرهای نوک تیز پایه های این نوع حصارها اسب را زخمی میکنند.

سیم خاردار
از این نوع حصارها در اغلب مراتع استفاده می شود . اگر اسب خود را برای
خاراندن به خارهای این سیم بمالد زخمی می شود . اگر از این نوع حصار
استفاده کردید باید از استحکام سیم ها بطور دائم اطمینان داشته باشید. سیم
ها باید محکم و کاملا کشیده شده باشند . اگر سیم از جای خود رها و آزاد
شود ، به دو ردست و پای اسب پیچیده و آن را به شدت زخمی می کند. اطراف
خارجی حصار هم باید بطور دائم مراقبت شود تا علوفه در دسترس اسب به هنگام
کشیدن سرش به بیرون برای چریدن آنها سمی نبوده و آسیب رسان هم نیستند. هر
نوع نارسائی در حصار باید به فوریت برطرف شود .

دروازه
دروازه باید به اندازه کافی عریض باشد تا اسب ها و خودروها یه راحتی از آن
عبور کنند و همواره در شرایط مناسب باشد تا در استفاده از آن به زحمت
نیفتیم . دروازه باید طوری تعبیه شود که انسانها به عبور از روی آن تشویق
نشوند . اینگونه دروازها گاهی از لولا و یا از جا در رفته غیر قابل
استفاده می شوند . چفت ها باید بالا و پائین تعبیه شود تا در لنگر
نیاندازد.
موقعیت قرار گرفتن درب ورودی برای دسترسی بسیار اهمیت دارد . درب ورودی که
رو به جاده ای پر رفت و آمد تعبیه شده چندان قابل توجه نیست . برای عبور و
مرور اسبها ایجاد خطر کرده و دزدی اسب را هم ساده تر می کند .
دسترسی به درب ورودی باید راحت ، ساده و دارای امنیت کافی باشد .

88/11/20
2:0 عصر

ازن

بدست شهریار در دسته

مقدمه

لایه اوزون قسمتی از استراتوسفر است که حاوی گاز طبیعی اوزون O3 است. اوزون توانایی جالب توجهی در جذب برخی از فرکانسهای اشعه فرابنفش دارد. لایه اوزون زیاد چگال نیست. اگر آنرا در تروپوسفر متراکم شود ضخامت آن تنها در حد چند میلیمتر می‌شود. اوزون در جو زمین عموما توسط شکستن مولکول دو اتمی اکسیژن به دو اتم تنها بوسیله نور فرابنفش بوجود می‌آید. اکسیژن تک اتمی با اکسیژن نشکسته ترکیب می‌شود و اوزون را بوجود می‌آورند. مولکول اوزون ناپایدار است و هنگامی که نور فرابنفش به آن برخورد می‌کند به یک مولکول اکسیژن و یک اکسیژن اتمی شکسته می‌شود. به این فرآیند مداوم واکنش زنجیره‌ای اوزون اکسیژن نامیده می‌شود. بدین ترتیب لایه اوزون در استراتوسفر بوجود می‌آید.

 

 

 

 

 

تخریب لایه اوزون

لایه اوزون می‌تواند در حضور کلر ، فلوئور و یا برم تخریب شود که عمدتا به آن سوراخ اوزون گفته می‌شود. این عناصر در برخی ترکیبات پایدار بخصوص کلرو فلوئورو کربنها (CFC) که به استراتوسفر راه یافته‌اند یافت می‌شوند که بوسیله فعالیت نور فرابنفش روی آنها تجزیه می‌شوند. گازهای نامبرده از هوا چگال‌ترند، به همین خاطر در سطح زمین پخش می‌شوند و تقریبا با اکثر مواد آلی واکنش می‌دهند. کلر اتمی این توانایی را دارد که به مولاریته اوزون را به اندازه تقریبا100000 برابر کاهش بدهد.

 

تراکم اوزون اتمسفری در لایه اوزون توسط یک عامل مهم جهانی تغییر می‌کند و آن دلیل این است که لایه اوزون در نزدیکی استوا ضخیمتر و در نزدیکی قطبها نازکتر است. ضخامت لایه‌های اوزون در نیمکره شمالی در سال تقریبا 4% کاهش می‌یابد. حدود 4.6% از سطح زمین بوسیله لایه اوزون پوشیده نمی‌شود که به آنها سوراخ اوزونی گفته می‌شود. سوئدیها در 23 ژانویه 1978 اولین مردمانی بودند که مصرف افشانه‌ها را به دلیل صدمه زدن به لایه اوزون ممنوع کردند. در دوم آگوست 2003 دانشمندان اعلام کردند که فرسایش لایه اوزون به سبب ممنوعیت استفاده از کلرو فلوئورو کربنها در حال کاهش است.

چه کارخانه‌هایى بر روى اوزون تأثیر مى‌گذارند؟

کارخانجات مصرف کننده عمده گازهاى مخرب لایه اوزون در ایران ، عبارتند از: صنایع برودتى و سردکننده‌ها و سازندگان یخچالها و فریزرهاى خانگى ، صنعتى و تجارى ، صنایع ابر و اسفنج سازى ، بخش دفع آفات کشاورزى و سیستمهاى تهویه مطبوع ، کپسولهاى اطفاى حریق ، حلال اسپریهاى پاک کننده قطعات الکترونیکى و در ساخت کولر اتومبیلها.

ضرورت حفاظت از لایه اوزون

اگر لایه اوزون از بین برود، زندگی از کره زمین رخت بر خواهد بست. با از بین رفتن لایه حیاتی اوزون ، نسل بشری ، پوشش گیاهی و حیات جانوری در مدت کوتاهی به صورت اسفباری منقرض خواهد گردید. در حال حاضر که این لایه آسیب دیده است، تشعشعات ماورای بنفش که به زمین می‌رسد شدت یافته و این مسأله باعث ایجاد سرطانهای پوست ، تضعیف مکانیزم دفاعی و ایمنی بدن انسان و همچنین ایجاد آب مروارید گردیده است. علاوه بر آن به علت آسیب دیدن لایه اوزون کل نظام زیست محیطی (اکوسیستم) در سراسر پهنه گیتی دچار ناهماهنگی و عدم توازن جدی و فزاینده شده است.

پیامدهای ناشی از تخریب لایه اوزون

تخریب و سوراخ شدن لایه اوزون باعث عبور غیر قابل کنترل تابش فرابنفش خورشیدی می‌شود که سبب افزایش دمای زمین و ذوب یخهای قطبی و افزایش آب دریاها شده که در نهایت به زیر آب رفتن خشکیها می‌انجامد و نیز موجب سوختگی پوست ، ابتلا به سرطان پوست و بیماریهای چشمی ، همچنین وارد آمدن خسارت عمده به جانوران و گیاهان می‌شود و بالاخره باعث انقراض زندگی تمام موجودات می‌شود.

کارهاى حفاظتى که مردم باید انجام دهند چیست؟

کارهاى حفاظتى در برابر تابش فرابنفش خورشید، که مردم بایستى انجام دهند عبارتند از:

 

 

استفاده از عینکهاى آفتابى ضد اشعه B-UV بخصوص براى کسانى که به جهت شغلى مجبورند مدت زیادى را در تماس با تابش خورشید باشند.

استفاده از کلاههاى لبه دار بزرگ جهت محافظت از پوست صورت و گردن در برابر تابش

استفاده از پوشش کامل بخصوص دستها در برابر تابش

بیشترین شدت تابش UV-B در اواسط روزهاى (?? صبح الى ? بعد از ظهر) فصل تابستان به سطح زمین مى‌رسد، لذا بهتر است در این ساعات کمتر در معرض تابش قرار گیریم.